.:: هستن؛ مخمل آبی ::. - ناهمخوانی گفتمان معاون استاندار با گفتمان دولت تدبیر و امید / پاسخ های امنیتی و سیاسی به دغدغه زیست محیطی تشکل‌ها / میزگرد ولایت درباره «جانمایی» ایستگاه میانی زباله و باغستان قزوین
.:: هستن؛ مخمل آبی ::.
برای آسانتر خواندن متن، دکمه های Ctrl و + را همزمان فشار دهید
بیش از دو ماه پیش از این، در نشستی که در تاریخ 15 مهرماه به دعوت سیده حمیده زرآبادی، نماینده قزوین در مجلس شورای اسلامی، در محل ایستگاه برگزار شد، در حضور تعداد قابل توجهی از مسئولان و نمایندگان تشکل‌ها و باغداران، قرار شده بود علی فرخزاد، سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری قزوین، در اسرع وقت این جلسه‌ی تخصصی را برگزار کنند.
انگشت اتهام به سوی تشکل‌های حامی محیط زیست
چرا سازمان‌های مردم نهاد، تاکنون به هیچ پروژه‌ی عمرانی و خدماتی در شهر قزوین عکس‌العمل نشان نداده‌اند؟ چرا جانمایی ایستگاه میانی زباله اهمیت ویژه‌ای پیدا کرده است؟ آیا جریانی در پشت این اعتراضات وجود دارد؟
اینها بخشی از سوالات مسعود نصرتی، شهردار قزوین، در نشست 20 آذر ماه در دفتر معاونت عمرانی استانداری بود که با دستور کار «بررسی جانمایی ایستگاه میانی زباله» تشکیل شد.
به گزارش ولایت، علیرغم اینکه از دو ماه پیش تشکل‌های مردم نهاد در انتظار برگزاری این جلسه بودند تا دلایل خود را بر مخالفت با مکان ایستگاه در حضور کلیه‌ی مسئولین مرتبط ارائه کنند؛ بنا بر شهادت اکثر این تشکل‌های غیردولتی، برای برگزاری این نشست، از آنها دعوت نشده بود.
تشکل‌ها اما با پافشاری و در آخرین لحظات خود را به این جلسه رساندند. در ابتدای جلسه فیلمی که مدیریت پسماند شهرداری تهیه کرده بود و طی آن دلایل خود را بر لزوم تاسیس ایستگاه و توجیه مکان انتخاب شده در جوار باغستان کهن قزوین ارائه کرد؛ به نمایش درآمد.
مخالفت تشکل‌ها با «مکان» ایستگاه
پس از آن نمایندگان باغداران و تشکل‌ها به ارائه‌ی دلایل خود بر مخالفت با مکان درنظرگرفته شده برای ایستگاه پرداختند. دلایل تشکل‌های مردم نهاد برای مخالفت با مکان انتخاب شده در ادامه‌ی این گزارش ارائه شده است. اما طبق روالی که فرخزاد، سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری قزوین، برای جلسه در نظر گرفته بود، نمایندگان تشکل‌ها باید جلسه را ترک می‌کردند تا مسئولین درباره‌ی این موضوع تصمیم‌گیری کنند. اما جلسه ادامه یافت و شهردار قزوین خواست دقایقی خطاب به تشکل‌ها و باغداران صحبت کند.
حمله شهردار به تشکل‌ها
نصرتی به انتقاد شدید از تشکل‌ها پرداخت و آنها را به «نشر مطالب غیرواقعی» درباره شهر متهم کرد. مسعود نصرتی، شهردار قزوین، از تشکل‌ها گلایه کرد که «تا به حال کجا بوده‌اند؟ و چرا تا به حال، در موارد دیگر اعتراضی نکرده و نقش نظارتی خود را ایفا نکرده‌اند؟» نصرتی از تشکل‌ها خواست اسنادی مکتوب بیاورند که پیش از این در یک پروژه‌ی دیگر شهری، اعتراضی را صورت داده باشند و از این رهگذر تشکل‌ها را متهم کرد که «جریانی پشت ماجرای باغستان است».
سازمان باغستان غیرقانونی است
او همچنین از عملکرد شهرداری در مورد باغستان سنتی قزوین دفاع کرد و گفت: ما سازمان باغستان را برای حمایت از باغستان تاسیس کردیم. در حالی که سازمان باغستان، سازمانی غیرقانونی است و شورای عالی شهرسازی مجوز تاسیس آن را به شهرداری نداده است و ما با بهره‌گیری از یک آیین نامه، به ترفندی آن را ایجاد کرده‌ایم...
شهرداری تعصبی روی مکان ایستگاه ندارد
شهردار البته درباره مکان ایستگاه گفت که تعصبی روی این مکان ندارد و از تشکل‌ها خواست که در مدت یک ماه پیشنهادهای خود را ارائه کرده و در جلسه‌ای تخصصی با حضور مسئولان به بررسی آنها بپردازند. گفته‌های انتهایی شهردار می‌توانست دلسردی تشکل‌های غیردولتی را با گرمای همکاری و تعامل برطرف کند و فضایی برای گفت‌وگو فراهم آورد؛ اما پس از سخنان شهردار، علیرغم درخواست نمایندگان تشکل‌ها فرصتی برای پاسخگویی به سوالات شهردار، به آنها داده نشد و جلسه با سخنان فرخزاد ادامه یافت.
تشکل‌ها بروند در شورای شهر رای بیاورند!!
علی فرخزاد، سرپرست معاونت هماهنگی امور عمرانی استانداری قزوین تشکل‌های حامی محیط زیست و باغستان را خطاب قرار داده و تصریح کرد: تشکل‌های مردم نهاد در ساختار تصمیم‌گیری جایگاهی ندارند. وی همچنین به نمایندگان تشکل‌ها توصیه کرد اگر می‌خواهند سخنان آنها شنیده شود و نظر آنها در تصمیم‌گیری‌های کارشناسی لحاظ شود؛ بروند در شورای شهر رای بیاورند!
ناهمخوانی گفتمان معاون استاندار با گفتمان دولت تدبیر و امید
این گفته‌ها کمی عجیب به نظر می‌رسد بخصوص وقتی از زبان معاونت استاندار دولتی بیان شود که در سخن و عمل نشان داده تاکید ویژه‌ای بر استفاده از توانمندی‌ها و ظرفیت‌های سازمان‌های مردمی و تشکل‌های مردم نهاد دارد. دو سال پیش بود که رییس جمهور، حسن روحانی، در اصفهان با بیان این مطلب که این دولت تشکل‌های مردمی و سازمان‌های مردم‌نهاد را تهدید نمی‌بیند و حتما به عنوان فرصت تلقی می‌کند؛ گفت: دولت معتقد است برای توسعه کشور نیازمند یک جامعه قدرتمند بوده و جامعه قدرتمند نیازمند به مشارکت بیشتر مردم است و هرچقدر مشارکت مردم تسهیل شود جامعه و دولت قوی‌تر و قدرتمندتر می‌شود.
رییس جمهور: تشکل‌های زیست محیطی وارد عمل شوند
روحانی در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به مشکلات زیست‌محیطی، بهداشت و تامین آب آشامیدنی، صنعتی و کشاورزی گفت: برای رفع این مشکلات نیازمند یک فرهنگ عمومی هستیم و این را دولت به تنهایی قادر نیست انجام دهد و باید تشکل‌های غیردولتی و مردمی در این زمینه وارد عمل شوند و به دولت کمک کنند.
با این حال و با توجه به گفته‌های صریح علی فرخزاد به نظر می‌رسد حداقل یکی از قدرتمندترین معاونت‌های استاندار قزوین برای تشکل‌های مردم نهاد جایگاهی قائل نیست و نقشی برای آنها در تاثیرگذاری بر تصمیمات استان درنظر نمی‌گیرد. در این صورت فضا کمی مبهم می‌شود و برای ناظران بیرونی مشخص نیست آیا سرپرست معاونت امور عمرانی استانداری قزوین درباره جایگاه تشکل‌های غیردولتی [برخلاف راهبردهای کلان دولت متبوعش] نظر شخصی خود را گفته یا دارد موضع استانداری و دولت استانی را بیان می‌کند؟
نیمه‌های پر و خالی اقدامات شهرداری
نمایندگان تشکل‌ها از اینکه شهرداری در دهه‌ی هشتاد برای رفع مشکلات باغستان با شرکت مشاورین آورث و شارستان قراردادهای جداگانه‌ای منعقد کرده و برای این امر هزینه کرده است؛ قدردانی کردند و در عین حال این انتقاد را هم داشتند که چرا به نتایج این مطالعات که در سال 88 نهایی شده است؛ عمل نمی‌شود. گفتنی است؛ طرح شارستان، طرح توسعه‌ی استراتژیک شهری است که با مشاوره‌ی یک شرکت ایرانی و یک شرکت هلندی در سال 88 شده است. این طرح، بر اساس اصول توسعه‌ی پایدار برای توسعه‌ی قزوین نگاه ویژه‌ای به حفظ باغستان سنتی دارد.
نمایندگان تشکل‌ها همچنین در پاسخ به شهردار قزوین، مبنی بر اینکه چرا پیش از این و در زمان طرح‌های دیگر اعتراضی نکرده‌اند، به چندین نامه‌ی رسمی و بیانیه و مطالب منتشر شده اشاره کردند که علیرغم پیگیری‌های مکرر، هیچ پاسخی از جانب مسئولین دریافت نکرده‌اند. از آن جمله از نامه‌ای نام بردند که با 900 امضا در اعتراض به احداث پل قدس در سال 1393، خظاب به استاندار وقت، جناب آقای روزبه، نوشته شد و پس از بارها پیگیری، مدیریت امور شهری، عنوان کردند که نیازی به تذکر تشکل‌ها و مردم نیست و ما خود، صلاح شهر را درنظر داریم.
مکان‌یابی در جایی که باغستان را تهدید نکند
فعالان محیط زیست، از عدم رعایت اصول توسعه‌ی پایدار در توسعه‌ی شهر قزوین گلایه کردند و از اینکه مدیریت شهری برای انجام هر پروژه‌ای خود را ناگزیر از تخریب باغستان می‌داند؛ اظهار تاسف کردند و کارنامه‌ی شهرداری را در حفظ و احیای باغستان مورد سوال قرار دادند و اظهار کردند که باغستان در تمام سال‌های اخیر رو به نابودی پیش رفته است. نمایندگان تشکل‌ها، همچنین اظهار امیدواری کردند که در پی این جلسه و گفتگو، مسئولین ذیربط بتوانند یک هکتار فضا در جایی که باغستان را تهدید نکند برای احداث ایستگاه میانی زباله بیابند.
ابعاد فنی و اجتماعی ماجرا
برای روشن شدن ابعاد مختلف فنی، زیست محیطی، توسعه‌ای و فرهنگی و اجتماعی ماجرا گفتگوهای کوتاهی با فعالان و نمایندگان تشکل‌های غیردولتی انجام دادیم تا به شکلی واضح‌تر و شفاف‌تر، بدون برچسب‌زنی و امنیتی کردن ماجرا و ارتباط دادن آن با جاهای مختلف، واقعیات و نگرانی‌های حامیان محیط زیست استان درباره ایستگاه میانی زباله و خطراتش برای باغستان سنتی قزوین را بشنویم.
حرکت در خلاف جهت توسعه پایدار
محمود داوران، فعال محیط زیست و متخصص برنامه‌ریزی شهری، درباره اتهامات مطرح شده علیه تشکل‌ها از سوی شهرداری و همچنین دغدغه‌های واقعی تشکل‌های حامی محیط زیست تاکید کرد: ما افتخار می‌کنیم که سرباز محیط زیست هستیم. در راستای منافع مردم و در ذیل تفکر تحقق توسعه پایدار حرف می‌زنیم. متاسفانه مدیریت شهری در عمل، بر مدار توسعه پایدار حرکت نمی‌کند. بررسی روند تخریب پنجاه ساله و یا ده ساله اخیر هم نشان از عدم وجود رویکرد توسعه پایدار در مدیریت شهر است.
داوران درباره نتایج پژوهش های خود در باب توسعه شهر و استان قزوین به ولایت گفت: بارگذاری جمعیتی و اقتصادی در منطقه قزوین خارج از توان آن است. طبق مطالعات من، ردپای اکولوژیک در شهر قزوین، بالغ بر 113 برابر فضای زیستی شهر است. ما با اثرگذاری‌های منفی ناشی از خشکسالی‌ها، هجوم ریزگردها، آلودگی هوا از طریق واحدهای تولیدی متعدد که شهر قزوین را احاطه نموده‌اند و همچنین ترافیک شهری و بحران افت آب‌های زیرزمینی و .... بر فضای زیستی شهر مواجه هستیم. استمرار تخریب باغات سنتی، به طور فزآینده‌ای فشار بر منابع و اثرگذاری عوامل منفی را تشدید می‌نماید. بنابراین ادامه‌ی تخریب و نابودی باغستان، ناپایداری توسعه‌ی شهری قزوین را به طور قابل توجهی آشکار می‌سازد. طبعا مدیریت شهری باید در ابعاد گوناگون پاسخگوی عملکرد خود در برابر نسل امروز و فردا باشد.
این فعال زیست محیطی با ابراز نگرانی از نابودی عنقریب باغستان تاریخی قزوین تصریح کرد: جای تاسف است که مدیریت شهری برای انجام هر پروژه‌ای خود را ناگزیر از تخریب باغستان می‌داند. این هنر نیست که میراث خود را چه تاریخی و طبیعی را به نام اینکه می‌خواهیم مشکلات شهر را اداره کنیم از بین می‌بریم. درطی این پنجاه سال اخیر، با همین تفکر باغستان تخریب شده‌است و هم اکنون نیز بخش‌های باقیمانده باغستان در حال اضمحلال است و کارنامه‌ی شهرداری در حفظ و احیای باغستان قابل قبول نیست.
وی در پایان اظهار امیدواری کرد که: مدیریت شهری بتواند براساس ضوابط علمی، نیم هکتار فضای مناسب را در جایی که باغستان را تهدید نکند برای احداث ایستگاه میانی زباله و حل مشکل پسماند پیدا کند.
تهدید خاک و آب، مهمترین منابع حیات
فاطمه صدری، فعال محیط زیست و کارشناس ارشد زمین‌شناسی درباره اقلیم استان ما و اوضاع تغییرات آب و هوایی به ولایت گفت: ما روی کمربند خشکی کره ی زمین قرار داریم و در اقلیم خشک و نیمه خشک هستیم؛ بنابراین اهمیت خاک و آب برای ما خیلی بالاست. خاک منطقه‌ی قزوین طبق مطالعات، بهترین خاک خاورمیانه است و هر چه از شمال قزوین به طرف جنوب می‌آییم، خاک‌ها بیشتر سیپتی و رسی می‌شوند و دارای کربن بالاتری هستند و در نتیجه راندمان کشاورزی در آن بالاتر است.
به گفته صدری، ما خاکی را که بسیاری از کشورها آرزوی آن را دارند با تغییر کاربری‌ها از دست می‌دهیم. هزار سال طول می‌کشد تا یک سانتیمتر خاک تولید شود. تغییر کاربری ها باعث می شود ما خاک کشاورزی را از دست بدهیم و در آینده‌ی نزدیک نمی‌توانیم غذای مردم را فراهم کنیم.
طبق اظهارات این زمین‌شناس، باغستان سنتی برای قزوین از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ زیرا بهترین نوع خاک منطقه قزوین را دارد و سپر بلای شهر در برابر سیلاب و توفان بوده و امروز مانع هجوم ریزگردهایی است که از جنوب به سمت قزوین می‌آیند و نیز نقش مخزن تقویت آب‌های زیرزمینی را دارد.
به گفته این متخصص محیط زیست، مکان انتخاب شده برای ایستگاه میانی زباله، در جنوب باغستان و محصور در بین باغات و زمین‌های کشاورزی از سه طرف و کانال آب از سمت چهارم است.
یعنی در زمینی مرغوب و درکنار باغستان که تاثیرات مخرب آن بر باغستان و زمین‌های زراعی آن قطعی است و باعث فرسایش خاک خواهد شد.
چیستی منظر فرهنگی باغستان سنتی
در همین رابطه بتول صحراکاران، کارشناس مرمت بناها و بافت‌های تاریخی و نماینده‌ی تشکل فرهنگی دوستداران یادمان‌های ماندگار به ولایت گفت: سوال اینجاست که چرا به باغستان قزوین به عنوان فرصت نگاه نمی‌شود و موجودیت باغستان برای توسعه شهر یک معضل دانسته می‌شود. برای شهری که اجلاس‌های جهانی فرهنگی در آن برگزار می‌شود؛ چرا باغستان به عنوان دارایی فرهنگی بی‌نظیر آن شناخته نمی‌شود.
به گفته صحراکاران، در حالی که باغستان یک اثر ثبت شده در فهرست آثار ملی ایران است و قابلیت ثبت جهانی نیز دارد و با وجود مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی در سال 94 در راستای حفظ باغستان و نگاه طرح توسعه شهری قزوین در سال 88 که باغستان را محور کلیدی توسعه شهر می‌داند؛ چرا در عمل اقدامات به جای حفظ باغستان در جهت تخریب آن شکل می‌گیرد. این اقدامات یا مغرضانه است یا از روی عدم کارشناسی است، که در هر دو حالت منجر شده سازمان‌های مردم‌نهاد به جای آنکه در کنار مدیریت شهری و در جهت معرفی باغستان فعالیت کنند باید در مقابل مدیریت شهری بایستند و تلاش کنند جلوی تخریب‌های بیشتر را بگیرند.
به باور این فعال زیست محیطی، باغستان سنتی علاوه بر دارا بودن تمام ویژگی‌های محیط زیستی، از لحاظ فرهنگی و اجتماعی نیز یک پدیده باارزش برای شهر قزوین است. از این‌رو بالاترین سطح نگاه به باغستان باید از زاویه فرهنگی باشد تا موجب بقا و ادامه حیات آن شود. باغستان یک کلیت یکپارچه متشکل از نظام‌های طبیعی، فرهنگی و انسانی است و به بهترین شکل تعامل انسان با محیط طبیعی در طول تاریخ این شهر را نشان می‌دهد. از این‌رو یک منظر فرهنگی دانسته می‌شود و با این نگاه است که شکل و بافت باغ‌ها، شبکه آبیاری، گونه‌های گیاهی و تنوع درختان باغستان و باغدارها و باغبان‌ها،به عنوان عوامل انسانی، عناصر شکل دهنده منظر فرهنگی باغستان دانسته می‌شوند و باید مورد حفاظت و حمایت قرار گیرند.
صحراکاران تاکید کرد: مبانی علمی و اجرایی حفاظت مناظر کشاورزی و باغبانی موجود است و نمونه‌های جهانی آن شناخته شده‌است. مساله اینجاست که ما در قزوین بر سر چیستی باغستان و چرایی ضرورت حفظ آن درحال بحث و چانه زنی هستیم؛ نه نحوه حفاظت آن. زمانی که از زاویه منظر فرهنگی به باغستان نگاه می‌کنیم؛ باغستان سنتی، باغ‌های مدرن ردیفی و مزارع کشاورزی درکنار هم منظر کشاورزی شهر و منطقه قزوین را به نمایش می‌گذارد. با این رویکرد است که علاوه بر حفظ و توسعه باغ‌های آباد و دایر، باید در جهت احیای باغ‌های بایر تلاش کرد تا این منظر در شهر قزوین حفظ و توسعه یابد. مکانگزینی ایستگاه میانی زباله از این جهت اشتباه است که باغ‌ها و مزارع کشاورزی آباد شهر را هدف گرفته است و منجر به تغییر ماهیت و تخریب باغ‌ها و مزارع می‌شود.
جانمایی ایستگاه به لحاظ پیوست محیط زیستی، پیوست اجتماعی و پیوست سلامت مردود است
شکوه کرمانشاهانی، فعال محیط زیست و نماینده‌ی تشکل‌های محیط زیست در موضوع ایستگاه میانی زباله، یکی دیگر از شخصیت‌هایی بود که در این باره مورد سوال ولایت قرار گرفت و درباره مشکلات زیست محیطی ایستگاه میانی زباله در میان باغستان سنتی قزوین به ولایت گفت: طبق کتایچه ی EPA در تصمیم‌گیری برای ایستگاه میانی زباله، ابتدا باید پیوست محیط زیست و پیوست اجتماعی و پیوست سلامت مکان مورد بررسی و تایید قرار گیرد و سپس مکان به عنوان یک انتخاب از انتخاب‌های ممکن وارد چرخه‌ی تصمیم گیری (به عنوان مثال AHP) شود.
به گفته کرمانشاهانی، احداث ایستگاه انتقال زباله در کیلومتر 2 جاده‌ی بوئین‌زهرا مستلزم تغییر کابری اراضی کشاورزی است با خاکی بسیار مرغوب که قابلیت کشت بهترین محصولات را دارد.
علاوه بر این، زمین در بین اراضی کشاورزی و باغات میوه از سه طرف و کانال آب از یک طرف قرار گرفته است. بر مبنای جلد هفتم کتاب سبز شهرداری، زمینی که برای ایستگاه میانی زباله انتخاب می‌شود باید از نظرکاربری زمین، سازگاری با کاربری زمین‌های اطراف، جنس خاک، جهت و نوع باد، آلودگی آب و زیبایی‌شناسی و منظر بررسی شود. زمین انتخاب شده برای ایستگاه میانی زباله در تمام این موارد، انتخابی کاملا نامناسب است. باد غالب این منطقه جنوب شرقی است و به سمت باغستان است و گرد و غبار ناشی از انتقال زباله و بوی نامطبوع به سمت باغستان هدایت می‌شود. به موارد بالا باید این نکته‌ی مهم را اضافه کرد که زباله‌هایی مانند باتری، زباله‌های الکترونیک، فیلم و عکس‌های رادیولوژی، داروهای منقضی شده، شوینده‌ها و گاز پاک‌کن‌ها، و همچنین شوینده‌هایی که هر روز برای ضدعفونی کردن ایستگاه استفاده می‌شوند؛ برای محیط زیست بسیار خطرآفرین خواهند بود. در تمام اسناد کارشناسی جهانی ورود اقلام ذکر شده به ایستگاه‌های میانی زباله ممنوع است.
بنابراین، در شرایط موجود که تفکیک به درستی صورت نمی‌گیرد؛ مکانی باید انتخاب شود که ریسک کمتری داشته باشیم. ذکر این نکته ضروری است که احداث ایستگاه میانی زباله در دل محیط کشاورزی بسیار بیشتر از داخل شهر و منطقه‌ی مسکونی آسیب‌زاست.
به گفته این فعال محیط زیست؛ آخرین و مهمترین دلیل بر عدم سازگاری این انتخاب با اصول حفاظت از محیط زیست، آن است که این زمین در فاصله‌ی بسیار اندکی (حدود 500 متر) از باغستان سنتی قزوین قرار دارد که منظر فرهنگی آن به ثبت ملی رسیده و قابلیت ثبت جهانی دارد.
کرمانشاهانی تاکید کرد: باغستان سنتی قزوین به وسعت 2500 هکتار مهمترین منبع تنفسی شهر و سپر شهر در برابر ریزگردها به حساب می‌آید. باغستان از سه سمت شرق، غرب و جنوب شهر را دربرگرفته است. متاسفانه تغییر کاربری‌ها برای اجرای پروژه‌های عمرانی و خدماتی در شرق و غرب باغستان، موجب شد که باغ‌های حاشیه رها شوند و راه آبرسانی به بسیاری از باغات قطع شود و نهایتا تخریب عمده‌ای در این بخش‌ها اتفاق نیفتد.
وی با اشاره به نقش مهم باغستان قزوین در سالم نگهداشتن آب و هوای شهر تصریح کرد: جنوب باغستان سنتی آبادترین و مهمترین بخش باغستان است و مانع هجوم ریزگردها از شوره‌زارهای منطقه‌ی بویین‌زهرا به قزوین و از آنجا به شهرهای اطراف است.
ساخت این ایستگاه می‌تواند صدمه‌ای مهم به جنوب باغستان سنتی وارد کند و پس از پل خلیج‌فارس، شروع هجمه به جنوب باغستان به حساب می‌آید.
خلاصه واقعیت زیست محیطی ایستگاه میانی
مجموعه‌ی دلایل ذکر شده به وضوح نشان می‌دهد که اساسا ورود این زمین به پروسه‌ی جانمایی از زاویه دید حفاظت از محیط زیست اشتباه بوده است. به عبارت دیگر جانمایی ایستگاه فاقد پیوست قابل قبول محیط زیستی است.
از طرف دیگر مسئولان ادعا می‌کنند ایستگاهی که ایجاد خواهند کرد؛ هیچ تبعات مخربی برای کاربری‌های اطراف نخواهد داشت و حتی یک قطره شیرابه وارد محیط نخواهد شد. تشکل‌های زیست محیطی و فعالان و متخصصانی که با آنها گفتگو کردیم، تمامی موارد بالا را با این فرض که این ادعا قابل دستیابی است؛ ذکر کردند. عکس‌العمل باغداران و کشاورزان اطراف این زمین اما، حاکی از آن است که این شرایط آرمانی را باور ندارند. شرایط ایستگاه کنونی و آلودگی حاصل از شیرابه و شستشوی ماشین‌ها در محل ایستگاه و بوی نامطبوع و .... همه حاکی از آن است که در عمل آنچه روی کاغذ طراحی شده است؛ پیاده نمی‌شود. میزان شیرابه‌ی زباله در ایران و میزان BOD و COD آب زباله، بارها بیشتر از اندازه‌ی استاندارد است. طبق اسناد سازمان مدیریت پسماند ایران، هر قطره شیرابه 180 نوع بیماری تولید می‌کند و یک لیوان شیرابه برای خشکاندن یک درخت کافی است. با نگاهی به نوع مدیریت سایت محمد‌آباد که دارای مدرن‌ترین طراحی در خاورمیانه است؛ اما در عمل با چالش‌های بسیاری مواجه است و انواع آلودگی‌ها در اطراف آن ایجاد شده است، باید حق داد که باغداران ادعای بی‌ضرر بودن ایستگاه را نپذیرند. بنابر همین دلایل، باید گفت که این جانمایی فاقد پیوست قابل قبول اجتماعی و سلامت است.
نقش روشنگر تشکل‌های مردم نهاد
نقش تشکل‌های مردم نهاد، آگاهی بخشی، هوشیار‌سازی، ابراز نگرانی، نظارت و مطالبه‌گری است. کسانی که نهایتا برای شهر و آینده آن تصمیم می‌گیرند، مدیران این شهر هستند. از نظر سازمان‌های مردم نهادی که موضوع باغستان را با نگاه کارشناسی دنبال می‌کنند، اجرای هرگونه پروژه‌ی عمرانی و خدماتی در محدوده یا مجاورت هلال جنوبی باغستان سنتی، و بویژه ایستگاه انتقال زباله، کلنگ تخریب جنوب باغستان خواهد بود.
حسین آذربایجانی
عضو انجمن زبانشناسی شناختی آلمان (Deutsche Gesellschaft für Kognitive Linguistik)
صاحب امتیاز و مدیرمسئول هفته نامه آوای چیستا
عضو هیات رییسه انجمن کان ذن ریو کاراته استان قزوین
عضو هیات مدیره کانون آوای چیستا (حوزه فعالیت: تحکیم بنیان خانواده)
پژوهشگر نورومارکتینگ، عصب شناسی زبان، رسانه و ارتباطات
دانشجوی دکترای تخصصی زبانشناسی شناختی پژوهشکده علوم شناختی IRICSS
(موضوع پایان نامه: نورومارکتینگ، سیستم لیمبیک مغز و تاثیر تبلیغات و پروپاگاندا
استاد راهنما: پروفسور حسن عشایری
استاد مشاور: پروفسور رضا نیلی پور)
کارشناسی ارشد زبانشناسی علامه طباطبایی تهران 88 تا 90
(موضوع پایان نامه: استعاره در مطبوعات فارسی زبان
استاد راهنما: دکتر کورش صفوی
استاد مشاور: دکتر یونس شکرخواه)
کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه پیام نور قزوین 83 تا 87
عضو انجمن علوم اعصاب ایران
عضو انجمن زبانشناسی ایران
مدرس روانشناسی شناختی، زبان انگلیسی، مکاتبات اداری، بازاریابی و تبلیغات، زبانشناسی و فنون ترجمه 89 تا کنون در دانشگاههای غیرانتفاعی و پیام نور و آموزشگاههای مختلف عمدتا تهران و قزوین
مترجم آزاد در حوزه متون ادبی و علوم انسانی 84 تا کنون
خبرنگار و نویسنده ستون «زیر سقف قزوین» هفته نامه تابان از 87 تا کنون
دبیرکل انجمن مترجمان جوان ققنوس 84 تا کنون
دبیرکل انجمن علمی زبان انگلیسی دانشگاه پیام نور قزوین 85 تا 87
دبیر گروه سیاسی هفته نامه حدیث قزوین 85 تا 87
خبرنگار و دبیر سرویس سیاسی خبرگزاری ایسنا قزوین 85 تا 86
عضو تحریریه ویژه نامه «حدیث نو» قزوین 85 تا 86
همکاری نامنظم به عنوان مترجم افتخاری ستون «گشتی در دنیای خبر» روزنامه ولایت قزوین از 79 تا 81
تماس:
Mail: zsqazvin(at)gmail(dot)com
Tel: 9354821851
تبلیغات 
